Lychnis flos-jovis
Caryophyllaceae
Àutri noum : Chauresoun, Chaurentoun.
Noms en français : Lychnis fleur de Jupiter, Oeillet de dieux.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Lychnis flos-jovis & Astragalus hypoglottis
Lychnis flos-jovis
Caryophyllaceae
Àutri noum : Chauresoun, Chaurentoun.
Noms en français : Lychnis fleur de Jupiter, Oeillet de dieux.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : 20 à 60 cm Fueio : óupousado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lychnis Famiho : Caryophyllaceae Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour : Roso Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 2 cm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Si Autour basso e auto : 1200 à 2200 m Aparado : Noun Remarco : Endemico dis Aup Jun à juliet
Liò : Pelouso - Prado umido Estànci : Mountagnard à Subaupen Couroulougi : Ouroufito-Cèntre-Éuropo Ref. sc. : Lychnis flos-jovis (L.) Desr., 1792 (= Silene flos-jovis (L.) Greuter & Burdet, 1982 )
Astragalus hypoglottis
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale pourpre.
Descripcioun :Lou cese-fèr-poupre se rescontro dins li tepiero roucaiouso, li blachiero e pinedo de basso e mountagno mejano. Se recounèis majamen à si flour pourpro groupado pèr 10 à 20, e pourtado pèr un pecou d'à pau près la loungour de la fueio procho. Li dóussso soun cuberto de long péu blanc.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo Taio : 10 à 40 cm Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus Famiho : Fabaceae Famiho classico : Leguminosae Ordre : Fabales
Coulour de la flour : Roujo Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 200 à 2200 m Aparado : Noun Mai à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso - Blachiero - Pinèdo - Lavandiero Estànci : Subremediterran à Mountagnard Couroulougi : Éuropo-Sud-Ouèst Ref. sc. : Astragalus hypoglottis L., 1771